کاش واژه ی حقیقت آنقدر با زبان ما صمیمی بود که برای بیان کردن دوستت دارم ، نیاز به قسم خوردن نبود
دوست داشتن تنها چیزیه که نوبتی نیست ، پس خارج از نوبت دوستت دارم
به بزرگترین عشق در کوتاه ترین جمله ی ممکن به روی لطیف ترین گل سرخ یرای تو بهترین ... دنیام می نویسم دوستت دارم
تو می دانی که حتما ، دوستت دارم نه سرپایی ، که قطعا ،دوستت دارم
سند هرگز نخوردستی دل من بخر با عشق که نقدا دوستت دارم
بی بهانه که دوستت دارم ناشیانه که دوستت دارم
من که لمست نکرده ام ،اما می زنم حدس بعد یک کاما
بوسه های تو خاصیت دارد دل برایت اهمیت دارد
وقتی می نشینم ، وقتی راه می روم ، وقتی می خوابم دوستت دارم
وقتی صدایی می اید دوستت دارم ، وقتی سکوت است دوستت دارم
چه می کنی با من که چنین راحت همیشگی شده ای
غریبانه در سکوت سهمگین نامت را بر حاشیه ی قلبم حک کردم تا با هر ضربانش بگویم دوستت دارم ، هیچوقت تو و محبتهایت را از یاد نمی برم
تنها این کوه است که اگر به او بگویی دوستت دارم ، او نیز بلند فریاد میزند :
دوستت دارم دارم دارم
ای کاش قطره اشکی بودم که بر گونه هایت ، می زیستم تا بدانی چقدر دوستت دارم
غریبانه در سکوت سهمگین نامت را بر حاشیه ی قلبم حک کردم تا با هر ضربانش بگویم دوستت دارم ، هیچوقت تو و محبتهایت را از یاد نمی برم
خواستم از عشق برات بگم گفتم می دونی ، خواستم از غم برات بگم گفتم می دونی ، حالا از ته قلبم می گم دوستت دارم چون نمی دونی
زندگی را اشکی بیش نمی دانم ، پس بگذار با اشک چشمانم بنویسم دوستت دارم
دوستت دارم نه به خاطر شخصیت تو ، بلکه برای شخصیتی که من هنگام با تو بودن پیدا می کنم
مرا صد باز اگر از خود برانی دوستت دارم / به زندان جفایت گر کشانی دوستت دارم
به پیش خلق گر نتوان حدیث عاشقی گفتن / درون سینه ی تنگم نهانی دوستت دارم
میخوام روی حرفم هنوز ایستاده باشم / بذا دوستت دارم رو هزار بار گفته باشم
بخوای تا قیامت می گم دوستت دارم رو / بهونه ای نمی خوام به دستت داده باشم
ما که گفتیم هزار بار تو یک بار هم نگفتی / ولی نزدیکه اون روز که به دامم بیفتی
آن کس که می گفت دوستم دارد ، عاشقی نبود که به شوق من آمده باشد ، رهگذری بود که روی برگ های خشک پاییزی راه می رفت ، صدای خش خش برگ ها همان آوازی بود که من گمان می کردم میگوید : دوستت دارم
به امید چتر فردایت خیس بارانم ، از طلوع عشق تا غروب سرنوشت دوستت دارم
قشنگترین نگاهم را برایت کنار گذاشتم تا بدانی با تمام وجود دوستت دارم
من آنقدر دوستت دارم که اگر از پریشانی یک لحظه دوست داشتنم آگاه بودی ، تمام لحظه های عمرت برایم می گریستی
اگر با آتش عشقت مرا بسوزانی باز هم با خاکسترش خواهم نوشت دوستت دارم
قارقار خبردار ، دلم شده بی قرار / دلمو نبر اینجوری ، دوستت دارم بدجوری
در را باز کن خبری دارم ، قلبم را بشکاف نامه ای دارم ، نامه را باز کن ، دوستت دارم
به اندازه تمام بی وفایی های دنیا دوستت دارم ، چون بی وفایی های دنیا تمومی نداره
اندازه یک کامیون زنبور عسل دوستت دارم ، اگر جرات داری برو بشمارشون
از چهار راه قلبم عبور کردی و هیچ به چراغ قلبم توجه نکردی ، اما بدان پلیس قلبم تو را تعقیب خواهد کرد و برگه ی دوستت دارم را زیر برف پاکن های دلت خواهد گذاشت
قسم به شراب که رنگ خون است ، قسم به خون که رنگ قلبه ، قسم به قلب که جایگاه توست دوستت دارم
آرام بخوان چون آهسته نوشتم ، بی پروا بخوان چون از خود نوشتم ، نزدیک کسی نخوان چون تنها نوشتم و از دل بخوان چون با دل نوشتم دوستت دارم
دوست داشتن دل میخواهد نه دلیل ، از ته دل دوستت دارم بدون دلیل
دوستت دارم نه به این خاطر که دوستم بداری ، بدین خاطر که لایق دوست داشتنی
ای کاش کودک بودم تا احساست کنم ، ای کاش باران بودم تا غبار را از دلت دور کنم ، ای کاش تار بودم تا ساز مورد علاقه ات را بنوازم ، اما افسوس که نه کودکم نه بارانم نه تارم ، اما عاشقانه و صادقانه هستم و دوستت دارم
میدونی چقدر دوستت دارم ؟ 1 دونه ! ولی مردونه !
ای کاش می دانستی چقدر دوستت دارم ، چندیست بیمار وفایت شده ام ، در بستر غم چشم براهت شده ام ، این را تو بدان اگر بمیرم روزی مسئول تویی ، که من فدایت شده ام ، پس از مرگم بیا زیبا نگارم ، بیا با جمع دوستان بر مزارم ، سرت خم کن ببوس سنگ مزارم ، که من در زیر خاک هم چشم انتظارم
دوستت ندارم به اندازه اقیانوس، چون یه روز تموم می شه.
دوستت ندارم به اندازه خورشید، چون غروب می کنه.
دوستت دارم به اندازه روت که هیچوقت کم نمی شه
عطر فرانسوی لالیک زنانه 100ml