تا شد هزار پاره دل از یک نگاه تو / دیدم هزار چشم در آیینه کاری ام
اللهم عجل لولیک الفرج
آقا بیا به خاطر یاران ظهور کن / ما را از این هوای سراسیمه دور کن
وقتی برای بدرقه ی عشق میروی / از کوچه های خلوت ما هم عبور کن
کی شود در ندبه های جمعه پیدایت کنم / گوشه ای تنها نشینم تا تماشایت کنم
مینویسم روی هر گل نام زیبای تو را / تا که شاید این شب جمعه ملاقاتت کنم
اللهم عجل لولیک الفرج
دل سیاه شب و بارش تلالو ماه / صدای حسرت و اندوه و ناله و صد آه
بیا که بغض فروخورده ی دلم واشد / و نور صاعقه ای ناگهان هویدا شد
گوش دل را وا کنید آید ندا / بانگ هل من ناصرش از هر کجا
خدایا ، درک دوران ظهور دولت عشق را نصیب ما بگردان
آمین
این همه لاف زن و مدعی اهل ظهور پس چرا یار نیامد که نثارش باشیم
سالها منتظر سیصد و اندی مردانیم آنقدر مرد نبودیم که یارش باشیم
اگر آمد خبر رفتن ما را بدهید به گمانم که بنا نیست یارش باشیم
تکسواری جمعه می آید ز راه / مردم آخر کی ببینم یک نگاه
یااباصالح (مهدی( ازپرده برون آی که دلم غرق تمناست
تقصیردلم نیست تماشای توزیباست
اسیر پنجه ی دردیم بی تو / نگاه نرگسی زردیم بی تو
اگر چشم انتظار تو نبودیم / در این دنیا چه می کردیم بی تو
ای سوی تو عالم نگران ادرکنا / شد دوری تو به ما گران ادرکنا
طغیان ستم گذشت از حد مهدی / ای ریشه کن ستمگران ادرکنا
در تمنای نگاهت بی قرارم تا بیایی / من ظهور لحظه ها را می شمارم تا بیایی
خاک لایق نیست تا به رویش پا گذاری / در مسیرت جان فشانم گل بکارم تا بیایی
جلوه گل عندلیبان را غزلخوان می کند / نام مهدی صد هزاران درد درمان میکند
مدعی گوید که با یک گل نمی گردد بهار / من گلی دارم که عالم را گلستان میکند
کوچه های شهر ما ویران نمی ماند عزیز / کار و بار عشق بی سامان نمی ماند عزیز
یک نفر فردا زمین را نور باران می کند / «مهدی» ما تا ابد پنهان نمی ماند عزیز
تا شد هزار پاره دل از یک نگاه تو / دیدم هزار چشم در آیینه کاری ام
اللهم عجل لولیک الفرج
آقا بیا به خاطر یاران ظهور کن / ما را از این هوای سراسیمه دور کن
وقتی برای بدرقه ی عشق میروی / از کوچه های خلوت ما هم عبور کن
کی شود در ندبه های جمعه پیدایت کنم / گوشه ای تنها نشینم تا تماشایت کنم
مینویسم روی هر گل نام زیبای تو را / تا که شاید این شب جمعه ملاقاتت کنم
اللهم عجل لولیک الفرج
دل سیاه شب و بارش تلالو ماه / صدای حسرت و اندوه و ناله و صد آه
بیا که بغض فروخورده ی دلم واشد / و نور صاعقه ای ناگهان هویدا شد
گوش دل را وا کنید آید ندا / بانگ هل من ناصرش از هر کجا
خدایا ، درک دوران ظهور دولت عشق را نصیب ما بگردان
آمین
این همه لاف زن و مدعی اهل ظهور پس چرا یار نیامد که نثارش باشیم
سالها منتظر سیصد و اندی مردانیم آنقدر مرد نبودیم که یارش باشیم
اگر آمد خبر رفتن ما را بدهید به گمانم که بنا نیست یارش باشیم
تکسواری جمعه می آید ز راه / مردم آخر کی ببینم یک نگاه
یااباصالح (مهدی( ازپرده برون آی که دلم غرق تمناست
تقصیردلم نیست تماشای توزیباست
اسیر پنجه ی دردیم بی تو / نگاه نرگسی زردیم بی تو
اگر چشم انتظار تو نبودیم / در این دنیا چه می کردیم بی تو
ای سوی تو عالم نگران ادرکنا / شد دوری تو به ما گران ادرکنا
طغیان ستم گذشت از حد مهدی / ای ریشه کن ستمگران ادرکنا
در تمنای نگاهت بی قرارم تا بیایی / من ظهور لحظه ها را می شمارم تا بیایی
خاک لایق نیست تا به رویش پا گذاری / در مسیرت جان فشانم گل بکارم تا بیایی
جلوه گل عندلیبان را غزلخوان می کند / نام مهدی صد هزاران درد درمان میکند
مدعی گوید که با یک گل نمی گردد بهار / من گلی دارم که عالم را گلستان میکند
کوچه های شهر ما ویران نمی ماند عزیز / کار و بار عشق بی سامان نمی ماند عزیز
یک نفر فردا زمین را نور باران می کند / «مهدی» ما تا ابد پنهان نمی ماند عزیز
از نو شکفت نرگس چشم انتظاری ام / گل کرد خار خار شب بی قراری ام
از نو شکفت نرگس چشم انتظاری ام / گل کرد خار خار شب بی قراری ام